Veel modebedrijven en merken maken gebruik van agenten en distributeurs. Je kan alles proberen in huis te doen, maar dat houdt in dat je meer mensen moet aannemen. Of dat je in het buitenland een vestiging moet opstarten, wat niet altijd wenselijk is. Je kan dan een agent of distributeur aanstellen. De Mönnink geeft aan dat er vaak misverstanden ontstaan over het verschil tussen een agent en een distributeur.
 
What’s in a name?
Er zijn wel degelijk belangrijke verschillen tussen een agent een een distributeur. Over een agent heb je meer controle. De agent bemiddelt alleen, hij genereert orders maar je hebt zelf de controle over het accepteren van de orders. Het worden dan jouw eigen klanten, de agent valt er als het ware tussen uit. Een vrij overzichtelijke relatie.
 
Bij een distributeur is het een ander verhaal. Een distributeur (ofwel, wederverkoper) is een onafhankelijke entiteit, je mag je dan niet met alles bemoeien, omdat het mededingingsrecht hier een rol speelt. Een distributeur mag bijvoorbeeld je kleding tegen prijs X in de markt zetten, dit kan onder de adviesprijs zitten die je in gedachten had. Ook heeft je distributeur het recht om jouw producten via het internet te verkopen. Dat is de vrijheid die een distributeur heeft. Bovendien zijn partijen waar aan de distributeur verkoopt zijn eigen klanten. Het is dus niet zo dat wanneer je stopt met een distributeur je automatisch zijn klanten ook krijgt.
 
Het werken met een distributeur biedt ook voordelen, aldus De Mönnink. Dit merkt ze ook in de praktijk met het adviseren van cliënten. Bij een agent moet je zelf voorfinancieren. De agent levert je klanten aan maar het merk loopt het betalingsrisico. Bij een distributeur verplaats je dit risico.
 
Een contract beëindigen  
In alle gevallen moet rekening worden gehouden met de minimale contractuele opzegtermijn, voor zover er een contract is. Verder moet je bij een agent rekening houden met de wettelijke minimale opzegtermijnen, gerelateerd aan de duur van de relatie. Voor distributeurs is dit niet wettelijk vastgelegd. Een veelgehoorde stelregel is: één maand opzegtermijn per jaar dat je een werkrelatie met elkaar had. Verder speelt nog mee in hoeverre de distributeur afhankelijk is van jouw business en nog een aantal andere factoren.
 
Bij het beëindigen van het contract met een agent moet je mogelijk een klantenvergoeding (ook wel goodwillvergoeding geheten) betalen. De Europese wetgever heeft jaren geleden bedacht dat een agent beschermd moet worden. De agent is namelijk bereid de markt voor te bereiden en open te maken, als je dan stopt met de agent ben je in principe een goodwillvergoeding verschuldigd. In Nederland kan dit niet meer zijn dan maximaal één jaar de vergoeding van het afgelopen jaar, eventueel berekend als gemiddelde van de afgelopen vijf jaren.
 
Legal Bootcamp
Als je meer wil weten over dit onderwerp bezoek dan de Legal Bootcamp van De Grave De Mönnink Spliet Advocaten op 16 april. Iedereen die de sessie over agenten en distributeurs volgt gaat naar huis met kennis over de voor- en nadelen van beide werkrelaties. Dit kan je dan meenemen in je afwegingen en bedrijfsvoering.
 

Tessa de Mönnink is gespecialiseerd in commercieel contractenrecht, met een bijzondere focus op distributie-, franchise- en agentuurrelaties. Tot haar klantenkring behoren onder meer bekende mode- en warenhuizen. De Mönnink is door Corporate LiveWire uitgeroepen tot Franchise Lawyer 2014 (Netherlands).